అచింతన మనిషి స్వభావం. ఆలోచన కొనసాగింపు జీవి నడకకు వ్యతిరేకం. సహజ స్థితిలో చింతనకు స్తానం లేదు. చింతన లేకపోతే మనం మిగలం. తరతరాలుగా వస్తున్న ఆలోచన (భావజాలం) కోనసాగింపే నేను, నా స్వభావం. ఈ భావజాలం మన సొంత అనుభూతి ,మన సొంత అనుభవంగా భావిస్తాం. కలవరిస్తూ పలవరిస్తుంటాం. జీవి (మనిషి) నడకకు సమాంతరంగా నడుస్తున్న ఈ భావజాలం నుంచి బయట పడి మనిష తన సహజ స్థితిలోకి రావడం ఎలా అనేదే అసలు ప్రశ్న. మనిషి మనిషి కోసం వెతులాట. సహజంగా ఉండేందుకు ఎడతెగని ప్రయత్నం. ఆజ్నాచక్రాన్ని మేలుకొల్పాలనో ,కుండలిని జాగృతం చేయాలనో , ఆలోచనరహిత స్థితిలోకి వెళ్ళాలనో కటోర సాధనలు చేస్తుంటాం. వీటికి భిన్నంగా భౌతికవాదులమంటూ డార్విన్ పరిణామక్రమాన్నో వల్లివేస్తుంటాం. మరోవైపు సాధనలతోనో , ప్ర య త్నాలతోనో సహజ స్తితిని పొందలేమంటూనే వాటిల్లో మునిగిపోతుం టాం . పరిణామ క్రమం తన క్రమాన్ని నమూనాగాతీసుకుని భవిష్యత్తు సృష్టి చేయదు . మన చర్యలన్నీ ఆలోచన (సమాజం, నాగరికత, సంస్కృతి ) కొనసాగింపులో భాగమేననే వాస్తవాన్ని మనం అంగీకరించం. అంగీకరిస్తే మనం మిగలం.
